Znana także jako „kasza Coix”, „łzy Hioba” czy „chiński perłowy jęczmień”, a w Azji nazywana Yi Yi Ren. Wierzymy, że najlepszą terapią jest ta wykorzystująca medycynę holistyczną i fitoterapię. Dlatego wśród wielu dobroczynnych składników naszego preparatu Hemorend, znajduje się także łzawica ogrodowa.
Istnieje wiele odmian tej rośliny, różniących się od siebie kształtem nasion. Łzawica ogrodowa swoją nazwę zawdzięcza budowie nasion, przypominającej łzy człowieka. Legenda głosi, że roślina wyrosła z łez Czarodany z Doliny Ojców, rozpaczającej nad losem swoim i swoich dzieci.
Łzawica jest jednoroczną trawą, pochodzącą z Azji. Po przekwitnieniu, małe, żółte kwiaty zmieniają się w nasiona, które dojrzałe uzyskują kolor biały lub czarno-siny.
Łzawica ogrodowa: zastosowanie
Roślinę tą można wykorzystywać na wiele sposobów. Jednym z nich jest wykorzystanie jej w kuchni – po zmieleniu jako mąkę, po zgnieceniu jako smarowidło na chleb. Owoce łzawicy ogrodowej nadają się do spożycia na surowo: w tym celu należy namoczyć je w wodzie lub miodzie przed spożyciem, można także prażyć je na patelni – wtedy ich smak jest podobny do smaku orzechów. Z nasion można także zrobić nalewkę do wcierania w miejsca dotknięte nerwobólami. Ususzone owoce łzawicy twardnieją i w takiej postaci wykorzystuje się je także w produkcji biżuterii – jako paciorki i oczka do pierścionków.
Łzawica ogrodowa: właściwości
Te niezwykłe nasiona są jednym z naturalnych składników naszego preparatu Hemorend, ze względu na swoje liczne, dobroczynne właściwości. Wśród nich wymienić można: przeciwnowotworowe, przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i uspakajające. Łzawica ogrodowa działa także rozluźniająco na napięcia mięśniowe. Spożywana wspomaga odnawianie szarych komórek, chroni przed infekcjami, likwiduje bakterie w przewodzie pokarmowym, leczy próchnicę zębów i stany zapalne jamy ustnej. Jest źródłem błonnika, a co za tym idzie – wspomaga trawienie np. tłustych potraw. Surowe nasiona łzawicy wspomagają pracę narządów: wątroby, trzustki, śledziony. Leczą także reumatyzm i artretyzm.